The Je Ne Sais Quoi - Making Love With Time (2008, Knife Slits Water)

The Je Ne Sais Quoi - Making Love With Time
(2009, Knife Slits Water)

Deel 1 van de van de 5 betreffende de releases van het label Knife Slits Water. Het gaat hier om een veelbelovend Nederlands label dat gevestigd is in Amsterdam, waar men ook shows organiseert. Op dit moment zijn er zeven verschillende releases te vinden met hun naam erop in vele verschillende genres. Deze worden allemaal in kleine oplages uitgebracht in mooie originele verpakkingen. De allereerste in het overtuigende lijstje is een 12" van het zweedse The Je Ne Sais Quoi. De verpakking is goed doordacht, op de hoes is een klok afgebeeld en het label van de LP dat door het grote gat te zien is beeld de wijzers af. Op het vinyl zelf is er alleen muziek te vinden op de A-kant, de andere kant is gereserveerd voor een zeefdruk van dezelfde klok. Doordat het vinyl zelf doorzichtig is lijkt het haast een picture disc te zijn.

Met een titel als Making Love With Time sluit dit natuurlijk goed aan op de beeldtaal, en ook de lyrics die achterop geprint zijn zien er overtuigend uit. Muzikaal blijft het na een aantal luisterbeurten ook overeind staan. Zoals ik via de Knife Slits Water website heb ontdekt heeft deze groep een aantal verschillende stijlen afgestruind voordat ze hier terecht kwamen. Ooit als een duo begonnen maar als snel uitgegroeid tot een vijftal, waarmee het debut album We Make Beginnings is opgenomen. Op de voorganger van deze EP, Rhythm, werdt de groep zelfs verder verbreed tot een zestal. Uiteindelijk legt deze vrij grote formatie een behoorlijk vlak maar toch aanstekelijk ouderwets (jaren 70) pop nummer neer dat leunt op een heerlijke synthpartij. Gelukkig is dat natuurlijk te weinig voor een 12" en worden we ook nog verwent met een track uit dezelfde opnamesessie die ons Rhythm bracht en een Easter Benny-remix van de titeltrack van die plaat. Op het tweede nummer gaat het er allemaal wat ingetogener aan toe, men leent iets meer richting een duistere kant en wekt hierdoor een sfeer op die erg doet denken aan de new-wave zoals men die in de jaren 80 maakte. Om het geheel af te sluiten is er nog een acid-house remix te vinden die ondanks het feit dat hij erg fijn klinkt toch een beetje ongepast aanvoelt. Over alle drie de nummers zijn de sterke punten duidelijk de synthpartijen en de goed gevangen tijdgeest, helaas soms ietwat beperkt door de vaak wat nasale vocalen. Al met al een heerlijke tijdmachine die met hun eigen draai er toch voor zorgt om ook fris te klinken.

Review door: Kevin Jansen

The Je Ne Sais Quoi myspace

Knife Slits Water

Katadreuffe - Quel Gargantua (2009, Narrominded)

Katadreuffe - Quel Gargantua
(2009, Narrominded)

Bands als deze zijn de dingen die festivals zoals Incubate zo geweldig maken. Een toffe beschrijving en een klein gaatje in je prachtig uitgezette trektocht door Tilburg, meer is er niet nodig om zoiets als dit te mogen aanschouwen. Een week voordat Incubate van start ging heb ik nog eens mooi door alle beschrijvingen gebladerd en viel mijn oog op het Nederlandse Katadreuffe. De altijd even mysterieuze en charmate tekst die me uit moest leggen wat deze groep voor moest stellen was natuurlijk niet genoeg, ik moest dit zelf meemaken. Om op zaterdagavond nog te overtuigen op een zo veel omvattend festival moet je van goede huize komen maar het is de heren wel gelukt. Een overdonderend goede (en trouwens druk bezochte) liveshow in het veelste kleine Kafee 't Buitenbeentje liet een indruk achter waardoor ik de volgende maandag meteen het net op gedoken ben.

Behalve een stel goede muzikanten blijken het ook een stel sociale heren te zijn, hun totale discografie (1 album, 1 EP) is namelijk gratis te downloaden op door de band zelf aangeboden links. Omdat ik van goede dingen altijd veel wil begon ik natuurlijk met Smooth Operators. Hierop hoorde ik hetzelfde kunstje dat de heren live vertoonde met als lichte tegenvaller dat het hier maar om een van de leden ging met geprogrammeerde drums. Baggerdrums of niet, het bleven ijzersterke nummers en niet veel later heb ik daarom ook de EP Quel Gargantua binnengehaald. Gelukkig is hierop wel de hele band te horen wat meteen zorgt voor een veel betere sound die de digitale zeikerigheid totaal is verloren. Als ik de muziek van Katadreuffe moet omschrijven kom ik ergens uit tussen math rock en post-hardcore maar hierin halen de heren hun invloeden uit een breed scala van genres waaronder post-punk, shoegaze, noise rock en zelfs wat jazz. Waar dit uiteindelijk op neer komt is een goede mix van gitaargeweld en synthpartijen ondersteund door bijpassende zang, drums en heerlijke basloopjes. Soms venijnig hard en dan weer atmospherisch en uitgesponnen. De heren houden van afwisselen zo ook met de tempo's dit zorgt soms voor onverwachte omslagen die de muziek niet makkelijker maken maar als men hier doorheen kijkt is dit een intense en zeer aangename luisterbeurt. Een veelbelovende band van eigen bodem, dat moeten we zeker in de gaten gaan houden. Voor het geld hoef je ze in ieder geval niet te laten liggen dus pik meteen even beide releases op.

Review door: Kevin Jansen

Katadreuffe myspace