Posts tonen met het label Pop. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Pop. Alle posts tonen

dinsdag 20 oktober 2009

The Je Ne Sais Quoi - Making Love With Time (2008, Knife Slits Water)

The Je Ne Sais Quoi - Making Love With Time
(2009, Knife Slits Water)

Deel 1 van de van de 5 betreffende de releases van het label Knife Slits Water. Het gaat hier om een veelbelovend Nederlands label dat gevestigd is in Amsterdam, waar men ook shows organiseert. Op dit moment zijn er zeven verschillende releases te vinden met hun naam erop in vele verschillende genres. Deze worden allemaal in kleine oplages uitgebracht in mooie originele verpakkingen. De allereerste in het overtuigende lijstje is een 12" van het zweedse The Je Ne Sais Quoi. De verpakking is goed doordacht, op de hoes is een klok afgebeeld en het label van de LP dat door het grote gat te zien is beeld de wijzers af. Op het vinyl zelf is er alleen muziek te vinden op de A-kant, de andere kant is gereserveerd voor een zeefdruk van dezelfde klok. Doordat het vinyl zelf doorzichtig is lijkt het haast een picture disc te zijn.

Met een titel als Making Love With Time sluit dit natuurlijk goed aan op de beeldtaal, en ook de lyrics die achterop geprint zijn zien er overtuigend uit. Muzikaal blijft het na een aantal luisterbeurten ook overeind staan. Zoals ik via de Knife Slits Water website heb ontdekt heeft deze groep een aantal verschillende stijlen afgestruind voordat ze hier terecht kwamen. Ooit als een duo begonnen maar als snel uitgegroeid tot een vijftal, waarmee het debut album We Make Beginnings is opgenomen. Op de voorganger van deze EP, Rhythm, werdt de groep zelfs verder verbreed tot een zestal. Uiteindelijk legt deze vrij grote formatie een behoorlijk vlak maar toch aanstekelijk ouderwets (jaren 70) pop nummer neer dat leunt op een heerlijke synthpartij. Gelukkig is dat natuurlijk te weinig voor een 12" en worden we ook nog verwent met een track uit dezelfde opnamesessie die ons Rhythm bracht en een Easter Benny-remix van de titeltrack van die plaat. Op het tweede nummer gaat het er allemaal wat ingetogener aan toe, men leent iets meer richting een duistere kant en wekt hierdoor een sfeer op die erg doet denken aan de new-wave zoals men die in de jaren 80 maakte. Om het geheel af te sluiten is er nog een acid-house remix te vinden die ondanks het feit dat hij erg fijn klinkt toch een beetje ongepast aanvoelt. Over alle drie de nummers zijn de sterke punten duidelijk de synthpartijen en de goed gevangen tijdgeest, helaas soms ietwat beperkt door de vaak wat nasale vocalen. Al met al een heerlijke tijdmachine die met hun eigen draai er toch voor zorgt om ook fris te klinken.

Review door: Kevin Jansen

The Je Ne Sais Quoi myspace

Knife Slits Water

maandag 12 oktober 2009

Black Dice - Repo (2009, Paw Tracks)


Black Dice - Repo
(2009, Paw Tracks)


Makkelijk hebben de heren uit Brooklyn het nooit aangepakt. Het trio dat al sinds 1997 onorthodoxe muziek produceert heeft al vele verschillende genres aangedaan. Ooit begonnen als een werkelijke band, bekend om hun trashy noise rock shows, heeft Black Dice een weg afgelegd langs dub, afrobeat, ambient en vele andere genres. Het gaat hier dan ook om een van de weinige bands die de tag experimental ook echt verdient. Een vreemd geluid maakt het nog geen experiment, verandering doet dat wel. En daar houden de jongemannen zeker van, zo ook te horen op deze laatste plaat.

Repo is de opvolger van het in 2007 verschenen
Load Blown maar zeker geen herhaling van die eerdere plaat. Op het nieuwe album horen we Black Dice wederom verder afdwalen van hun originele sound. De vrije stijl van componeren en het samenvloeien van verschillende genres is niet nieuw, de poppy invulling hiervan wel. Waren deze heren niet zo eigenwijs met hun geluiden te werk gegaan had het zo een popalbum kunnen worden. Het resultaat van deze frisse aanpak is een verassend ritmische plaat gevuld met vooral korte uitspattingen van nummers. Deze verschillende tracks worden opgevuld met diverse geluiden, waarin offbeat drumloops en echo's spelen hierin de hoofdrol. Ondanks de korte en directe aard van de nummers vormt deze plaat een mooi vloeiend geheel. Dat is vooral te danken aan het geweldige masteren en mixen van dit album, de sounds sluiten perfect op elkaar aan. Zoals altijd al geweest is Black Dice vooral een band die zich niet laat beschrijven, het laat zich ervaren. Daarom wil ik ook iedereen aanraden om deze nieuweling in huis te halen en er een mooie eigen mening over te vormen. Als ik dan toch een goede beschrijving zou moeten geven raad ik een blik op de albumhoes aan, poppy maar vooral weer gruwelijk eigenwijs. Black Dice zoals het hoort.

Review door: Kevin Jansen

Black Dice myspace

Volgers